Ziel: recht door het hart

U wist het wellicht nog niet, maar het is feest! Van 14 t/m 21 november 2010 vindt namelijk voor de tweede keer UITGEGEVEN IN ROTTERDAM, de Week van het Rotterdamse Boek, plaats. De aftrap voor dit festijn vond gistermiddag plaats in letterencafé Tsjechov & Co. aan het Deliplein op de Kaap in Rotterdam.

Bij een feest hoort een cadeau. Wie in de bovengenoemde periode een boek van één van de deelnemende uitgevers in één van de deelnemende boekhandels koopt krijgt het kleinood Ziel van Alex Boogers erbij, gratis en voor niets. Nou ja, kleinood. Dat slaat dan alleen op de afmetingen, want Ziel is een parel die recht door het hart gaat. Alex Boogers werd geïnspireerd door de moord op Sedar Soares, de 13-jarige jongen die sneeuwballen gooide. Sedars zus nam het eerste exemplaar van Boogers in ontvangst. Dapper!

Dus wilt u met de feestdagen een literaire adventskalender van Jules Deelder in huis of een prachtig tafelkleed met de binnenstad van Rotterdam erop van voor 14 mei 1940, richt u tot Onkruid & Roos. Maar er zijn ook boeken van Ivo de Wijs, muziekboeken over Bach en Mozart, jonge Russen. Kortom, te veel om op te noemen.

Terwijl Den Haag de cultuur de keel dichtknijpt, ligt zij in Rotterdam bij wijze van spreken op straat. Feest ze!

Deelnemende boekhandels: Boekhandel Amesz, De Balustrade, Bensmann & Blankstein, Boekhandel v/h Van Gennep, Boekhandel Van Rietschoten, selexyz donner, Boekhandel Snoek.
Deelnemende uitgevers: BBNC uitgevers, Uitgeverij Douane, uitgeverij Duo/Duo, Onkruid & Roos, Passionate Magazine, Tortuca, uitgeverij Ziederis.

Vaslav

'Op het hoogtepunt van zijn roem staakt de legendarische balletdanser Vaslav Nijinski zijn optreden, richt zich tot zijn publiek en zegt: ‘Nu is het kleine paardje moe.'
De rest van zijn leven, nog 31 jaren, brengt hij door zonder te dansen en zonder te spreken. De eerste echte superster die de wereld heeft gekend, een abrupt einde aan zijn carrière. Hij neemt afscheid van de werkelijkheid en leeft verder in zijn eigen fantasie.
Hoe komt iemand tot zo’n beslissing en wat betekent dit voor de mensen om hem heen, zijn voormalige geliefde, zijn vrouw en dochtertje, en hun bedienden?


Drie ooggetuigen vertellen – elk vanuit een volstrekt ander perspectief – wat er zich voor, tijdens en na die noodlottige dag, 19 januari 1919, heeft afgespeeld: zijn echtgenote Romola, die als een tijgerin heeft gevochten om hem, de ‘God van de dans’, te veroveren. De legendarische Sergej Diaghilev, die alles in het werk heeft gesteld om Vaslav te vernietigen nadat deze hem als minnaar had afgewezen. En Vaslavs bediende, die uit de dramatische beslissing van zijn meester de moed put om ook zijn eigen leven radicaal om te gooien.
Te midden van de puinhopen van de Eerste Wereldoorlog hoopte Nijinski de mensheid te kunnen bekeren tot de liefde. Als hij merkt dat hij niet gehoord wordt, zelfs niet door hen die van hem houden, sluit hij zich van de wereld af. Een daad van waanzin of van wijsheid?'

Anno 2010, eind september
Ik heb nooit wat gelezen van Arthur Japin. De laatste tijd heb ik echter diverse interviews gelezen waarin hem het hemd van het lijf werd gevraagd. Het is een apart en mooi mens. Hij houdt van mensen en dat is een mooi iets. Natuurlijk begrijp ik de commercie rondom hem en zijn nieuwe boek 'Vaslav', maar het ging mij om de mens Japin en ik viel voor hem. Als een BLOK.

Ik ben een visueel ingesteld mens en dat uit zich ook in mijn boeken. Ik ga voor de plaatjes. Rembrandt is mijn favoriet. Jan Six is nu mijn doel, een schilderij gemaakt van hem door Rembrandt, in particulier bezit en nu tentoongesteld in het Rijksmuseum. 'Men' zegt dat dit zijn mooiste is. Ik ga het meemaken.
Ik dwaal af... het gaat om Vaslav en Japin en ik ZIE.

Het boek telt 371 pagina's en ik ben nu op pagina 113. Ik heb nog wat te gaan. Heerlijk. Echt, ik lees elke pagina 2 maal, waarom? Ik vind het zo prachtig geschreven, zo intens.
Wat mij betreft schrijft Japin recht in mijn hart, ik ben geraakt door wat hij schrijft over een man die het leven lief had en de liefde die niet werd beantwoord.
Ik voel, ik huil, ik ruik, ik proef en ik zie.

Wat een prachtig boek! Ik ben er werkelijk kapot van...
(lees dit boek vooral niet voor je gaat slapen, het houdt je meer dan bezig)

Ik huiver voor wat ik nog ga lezen: de danser Vaslav besluit om vanaf nu 31 jaar niet meer te spreken en te dansen. Ik ben ook heel nieuwsgierig of ik iets kan begrijpen van zijn houding ten opzichte van het leven. Het is een kunstenaar en bij kunstenaars zit altijd een steekje los.

Waarvan akte.

Pijn

Zo ben je een deel van de zomervakantie bezig om een supertaart voor de jarigen te maken.
Weet u nog? Fimoklei, acrylaat voor de slagroom en waxinelichtjes.
En zo heb je een digibord waar je de jarige de mooiste taart op kunt laten maken... het ontwerp kan zelfs worden uitgeprint.

Ach, een taart is nooit weg maar boven op een plank stoffig te staan worden dat doet pijn.
Vanaf nu gaan de kaarsjes van mijn-taart aan en daarna kan de taart op het digibord worden gemaakt.

Ik weet nu al welke voorkeur de kinderen hebben....

Dido thema 1 'Recycle je Rot'

Op school werken we met thema's waarbij de groepen 5 tot en met 8 op de dinsdag- en donderdagmiddagen (dido) door elkaar worden gehutseld.

Met het actieteam 'meervoudige intelligentie' stellen we de doelen, maken een plan, geven voorbeelden van lessen en maken de toets: heel leuk, veel werk. De thema's duren gemiddeld zo'n 4 weken. 

Het eerste thema was 'recycle je rot', doel was dat de kinderen de kringloop van de natuur moesten kennen met alle bijbehorende begrippen. Op de maandagmiddag en vrijdagmiddag wordt er in de eigen groep aandacht aan de doelen gegeven.

De kinderen hebben bij mij een tochtrol gemaakt (genaaid) gemaakt van een oud t-shirt met lange mouwen. Prachtig om alle kinderen ingespannen te zien werken: draad door het oog van de naald? Gelukkig is er een juf in de buurt of een oudere leerling, groep 5 tot en met 8 zit dan immers bij elkaar.

Ook hebben ze een kliko-auto gemaakt aan de hand van een bouwplaat. Het bleef niet bij de auto, er werden ook vuilniszakken bij geknutseld en mannetjes achter het stuur. De meneer van de kartonnen bouwplaten gaat de foto's zelfs op zijn website plaatsen!

Een afvalspel moesten ze in groepsverband maken. Zelf verzinnen, zelf maken, spelregels erbij en pionnen en niet te vergeten de dobbelsteen. 

Ze hebben keihard en gezellig gewerkt, dat is iets wat zeker is en het volgende thema?

Natuurlijk: 'De grote tekententoonstelling'... mèt tentoonstelling. En de doelen? 'hoe maak je papier' en 'hoe wordt een potlood gemaakt'. Leuk!

Het lied van de zee

Peter Goedhart, bekend van onder andere de succesvolle muzikale reizen van Watermuziek, vertaalde dit keer werk van de Portugese dichter Fernando Pessoa en schreef meeslepende muziek bij de tekst. Op de planken staat hij samen met zijn vaste muzikanten Erik van der Kroft (piano), Erik Robaard (contrabas), Roeland Cleijne (trompet) en Andras Czifra (viool).

Pessoa bewijst hoe gepassioneerd je over de zee kunt schrijven zonder hem zelf bevaren te hebben.

Een heel bijzondere voorstelling die wegens groot succes weer terug is in het nieuwe Luxor Theater in Rotterdam. Komt dat zien!

Kaarten via www.luxortheater.nl of 010-484 33 33

Vorige week maandag werd er weer getafeld met de franse slag. Deze keer werd er gedineerd en voorgedragen in restaurant Nul10 aan de Westerstraat in Rotterdam. Het eten was uitstekend en ook de voordrachten met als thema 'oerknal' mochten er zijn. Maar goed, daar gaat het nu niet over.

Tijdens deze avond werd weer een boekje met gebundelde franse slag verhalen gelanceerd. Een bijzondere uitgave, want de avond, met als thema 'contrabande', stond vorig jaar mei in het teken van het eerste lustrum van uitgeverij Douane. Het is een mooi boekje geworden met prachtige verhalen, maar ook daar gaat het nu niet over.

Speciaal voor de gelegenheid is het boekje schitterend geïllustreerd door de Rotterdamse kunstenaar Leslie Gabriëlse. En laat deze aimabele kunstenaar nu ook veel met stoffen werken. Tot 20 september is zijn werk nog te bewonderen in Neufchatel, Zwitserland, maar als u dat te ver vindt, kunt altijd nog www.gabrielse.com intikken.


Contrabande is voor zes Euro verkrijgbaar bij de Rotterdamse boekhandel of via www.uitgeverijdouane.nl

Een héél bijzondere vakantie op Texel (80, and still going strong!)

Feiten:
Vakantie geboekt naar Zuid Engeland. Een hotelrondreis: we hebben al gemengde gevoelens... we zijn nu eenmaal geen 'hotelmensen' maar wel Engelandvaarders.
Onze lieve mam, schoonmoeder en oma komt te overlijden in februari en we besluiten de Engelandvakantie te annuleren. Pap wil niet met ons mee naar Engeland en tja, we hadden toch al onze bedenkingen.

Vrouw is gaan surfen, niet op een plank maar op het internet. Wij zijn namelijk erg grote fans van de zee en dan voornamelijk het strand (het liefst in het najaar, maar goed, we hebben het nu over de zomervakantie).
Ik zal u het surfen verder besparen evenals de gesprekken binnenshuis maar uiteindelijk zijn wij het eens... we gaan naar Texel, 10 dagen.

We nodigen pap, schoonvader en opa uit om mee te gaan en eigenlijk komt er direct een volmondig JA, IK GA GRAAG MEE van hem.
Onnodig te zeggen hoe blij we allen zijn: Vrouw bezoekt regelmatig boekhandels en de ANWB, schrijft het VVV aan op Texel en uiteindelijk hebben we een tas vol materiaal met 'wat we gaan doen op Texel'. Eigenlijk kunnen we niet wachten tot het moment daar is.

6 augustus.
Alles gepakt en we halen een redelijk nerveuze pap/opa op.
We begrijpen zijn nervositeit en hebben nu al hopen lol in de auto.






Eenmaal aangekomen op Texel begint het genieten van en met elkaar. Ecomare, zee, strand, heerlijk uit eten, de geschiedenis van Texel, het gesprek tussen de 'oudjes' die de oorlog hebben meegemaakt, sowieso onze gesprekken, de meeuwen, de natuur, het bowlen, het midgetgolfen, de brouwerij ... en ik vergeet echt een heleboel.
Ach, de foto's spreken voor zich. Ziet en Geniet en onderstaande foto geeft de lol aan die we met z'n allen hadden... pap? volgend jaar weer?

Tovenaar

Over Texel wellicht een andere keer...


In de uitlopers van de vakantie bezochten wij afgelopen woensdag Slot Zeist. In samenwerking met Kunsthandel Juffermans is daar een herdenkingstentoonstelling De Ziel van Zwerver georganiseerd waar vrijwel alle belangrijke werken van de eind januari overleden Dolf Zwerver te zien zijn. Zijn dood kwam hard aan – ik kon toen nog niet bevroeden dat nog veel persoonlijker leed voor de deur stond. Samen met Ivar sprak ik Dolf Zwerver zo’n maand of vier voor zijn dood over het werk dat hij voor uitgeverij Querido deed en vooral over de omslagen die hij maakte voor de boeken van Bob den Uyl. Een uiterst vriendelijke, zeer bescheiden man. Enkele weken later ontving ik een kaartje van hem en een brief die Bob den Uyl hem had gestuurd. In deze brief bedankte de schrijver Dolf Zwerver voor het langsbrengen van een portret dat de omslag van de verzamelbundel Quatro Primi siert. Tijdens het gesprek vertelde Dolf Zwerver dat hij bij het afleveren van het portret niet bij de schrijver – die overigens die dag niet thuis was – naar binnen durfde te gaan, want hij keek behoorlijk op naar iemand die zulke verhalen kon schrijven.


Mensen dragen vaak maskers. Je weet nooit of iemand is zoals hij zich voordoet. Woorden van deze strekking spreekt Dolf Zwerver in een film die eveneens tijdens deze tentoonstelling is te zien. Op zijn schilderijen zijn dan ook vaak mensen met maskers te zien, maar wat mij vooral kan bekoren zijn de prachtige kleuren en de vrolijke voorstellingen, waarin ook de humor niet ontbreekt. Optochten met potsenmakers, kermisklanten, tovenaars, mensvogels, allerlei sprookjesachtige en magische symbolen. Met dit werk past Dolf Zwerver naadloos in de Utrechtse fijnschildertraditie, die is begonnen met Pyke Koch en Johannes Moesman. Een traditie die is uitgegroeid tot een hechte groep Utrechtse schilders en tekenaars als Peter van Poppel, Charles Donker, William Kuik en Peter Vos. Dolf Zwerver was een romanticus, maar evengoed een tovenaar.


Nog te zien tot en met 19 september.
Zie ook www.slotzeist.com

Dè tas

Een kort blogje, speciaal voor Mia.

Dochter heeft zelf een tas gemaakt met de grote hulp van Mia terwijl ik aan het quilten was.
Patroon, knippen (hoeoeoe, das eng), en dan naaien op haar eigen naaimachine.


Het heeft een tijdje geduurd maar ik moet zeggen, het resultaat is er ook naar.
Het is nu zo mooi dat dochter het eigenlijk zonde vindt om het mee te nemen...

(geplaatst door Vrouw)

boeken waren er al... nu nog een quilt....

Zo ontzettend lief: je plaatst een oproep op de fibermail site en ineens heb je een paar volgers!
Dank je wel allemaal.
Het schaamrood staat dan wel op de kaken dat er nog geen foto van een quilt is geplaatst en nu moet ik dat ècht doen, in ieder geval de eerste.
Tja... en dan moet ik gaan kiezen. De één is er een gemaakt voor een geboorte voor een lieve vrienden (ja, er zit dan ook heel verhaal aan vast),
Jullie he-le-maal niet onbekend!
Een quilt maak je omdat je een gevoel ergens bij hebt. Je wilt dat gevoel vastleggen, het liefst in stof. Dit kan een blij gevoel zijn maar ook een gevoel dat je vast wilt leggen omdat het zo tijdelijk is.

De eerste foto op onze weblog is een foto van Merel op een dekentje gemaakt door mij met behulp van Mia. Merel is de tweede dochter van lieve vrienden van ons. A is dochter één.
W (vader) is geboren met een heftige afwijking in zijn gezicht in aan zijn handen. Hij mist bijvoorbeeld aan aantal vingers. Wij hebben hem leren kennen als de eigenaar van een winkel in muziekinstrumenten. Hij speelt fantastisch piano en drumt als een idioot! Hij en zijn vrouw (J) durfden het niet aan om samen een kind op de wereld te zetten, denkende aan al zijn operaties om eindelijk een 'normaal' gezicht te krijgen.
Op het moment dat ze bericht kregen om een kindje 'op te mogen halen' in China is J ineens (lees: niet gepland) zwanger...

Jeetje, wat een spannende tijden breken dan aan en uiteindelijk willen ze hun dochter (dat weten ze dan na alle onderzoeken) op de wereld zetten.
A. Voorbeeldige baby. Mooi meisje met alles erop en eraan.

Dan gaan de eierstokjes nogmaals rammelen, niet alleen bij J. Ineens heeft W ze ook.
Wat een ziekenhuisbezoeken, onderzoeken, nekmetingen van de baby.
We leven zo mee!

En ja, weer krijgen W en J een prachtig meiske: Merel.
(ik krijg weer tranen in mijn ogen)

Voor Merel heb ik een quiltje gemaakt, vol hartjes.
W en J hebben Merel daar in gebakerd zodat ze rustig zou zijn en het hielp.
Nu is het een rustgevend dekentje voor Merel. Als ze wil slapen pakt ze het dekentje.

Ja, dit is een heel belangrijk quiltje voor mij en voor onze lieve vrienden.

Maandag op zaterdag

Afgelopen zaterdag was het maandag, als u begrijpt wat ik bedoel.

VINEA zomerkamp Beekse Bergen 2010

... en de rest volgt want Dochter heeft dit meegemaakt en niet wij....

Nep!

Omdat ik volgend schooljaar samen met Vriendin een groep 'ga draaien' vonden we allebei dat we een taart nodig hadden voor de jarigen in onze groep.
We praten over combinatiegroep 5/6.
Tempex is behoorlijk ontvlambaar, daarom heb ik de taartstukken met DASklei van een laagje voorzien. Daarna was het echt kicken: de taart groeide en groeide. Het probleem was 'de slagroom'. Tja, ik vind Praxis een geweldige winkel en dacht direct aan acrylaatkit.
Dopje dikker afgesneden et voila... slagroom.
Ik kon alleen maar lachen en blij zijn met dit resultaat!

Met de groeten van Cor T.

Het is al weer twee weken geleden dat de Tour de France startte vanuit Rotterdam. Een kleine vier uur na de start reed ik, samen met schrijfmaat Ivar, over de Erasmusbrug. Aangezien dat buiten de tijd was, ben ik maar meteen bij de Brede Hilledijk afgeslagen. Op het Deliplein, waar half september het literair café Tsjechov & Co de deuren zal openen, had zich een groepje oude en nieuwe bekenden verzameld. Er werd drank geschonken en er waren hapjes. Het moest dus wel om de doop van een boek gaan. En jawel hoor, die middag zag de gedichtenbundel Brand op zee van Henk Houthoff (1941) het licht.

Richard Dekker, redacteur van het literaire tijdschrift Passionate, trapte af. Houthoff is een dichter in de traditie van andere cultdichters als Riekus Waskowsky, C.B. Vaandrager en vooral de Amerikaanse dichter Weldon Kees. In zijn gedichten observeert hij het alledaagse leven met een mengeling van humor en desillusie. Zijn gedichten verschenen eerder in literaire tijdschriften als De Tweede Ronde en Passionate Magazine, en in diverse verzamelbundels. Na het vlammende betoog overhandigde Dekker het eerste exemplaar aan de dichter.

Uiteraard werd er veel nagepraat, gedronken en nam ik een gesigneerd exemplaar van de bundel mee naar huis. Het had nog veel later kunnen worden, maar we moesten eerst nog naar Leiden. Er was veel te bespreken...

De bundel van Henk Houthoff is voor slechts 15 Euro te bestellen bij Uitgeverij Douane (www.uitgeverijdouane.nl).

Amerika, Amerika!

Aan de vooravond van Poetry International, mochten Rotterdamse dichters op vrijdag, 11 juni 2010, het spits afbijten. In de Rotterdamse schouwburg verzorgden zij een avond rondom het thema Amerika, Amerika! Met hun gedichten keken de dichters terug op de Holland-Amerikalijn die veel landverhuizers vanaf de Wilhelminapier naar het beloofde land in het Westen bracht, en belichtten ze andere – persoonlijke – verbindingen met de Verenigde Staten. Alle dichters lazen daarnaast hun favoriete Amerikaanse gedicht in eigen vertaling, evenals een selectie uit eigen werk.De presentatie van deze avond was in handen van Arie van der Ent en Manuel Kneepkens.

Voor de pauze hoorde en zag het, ondanks het WK voetbal, flink toegestroomde publiek stadsdichter Jana Beranova, Joop van den Bos en Harry Vaandrager. Van laatstgenoemde werd deze avond zijn hernieuwde debuut Wat telt is van niets gemaakt ten doop gehouden.


Na de pauze werd het publiek verrast met een optreden van niemand minder dan burgemeester Ahmed Aboutaleb. Hij droeg een door hem zelf vertaald gedicht voor van de uit Irak afkomstige dichter Adonis. Jan Oudenaarden had de lachers op zijn hand met zijn humoristische gedichten. Ayatollah Musa bracht vooral de gedichten onder de aandacht van kinderen die hij tijdens het project Dagboek Charlois is tegengekomen. Een bijzonder project, waarbij jongeren uit deze deelgemeente onder begeleiding gedichten schreven en foto's maakten. Het geheel resulteerde in een prachtig boek dat verscheen bij uitgeverij Douane. De avond werd afgesloten door Rien Vroegindeweij die, zoals hij al zo'n kleine veertig jaar doet, weer prachtige gedichten voordroeg.


Na afloop nog even bijgepraat met die en geen. Al met al een prachtavond. Uiteraard verliet ik het pand niet zonder de - zeer geslaagde - gesigneerde bundel van Harry Vaandrager en de speciaal voor deze avond samengestelde bundel Amerika, Amerika!

(zie ook: www.uitgeverijdouane.nl)

Dochter met Jamai

Dochter volgt theater-/musicallessen bij Faust Theaterschool in Almere. Ieder jaar kunnen leerlingen zich inschrijven voor workshops (hierna: cursus). Het hele weekend feest: cursus na cursus, drukbezocht of praktisch privéles, bekende docenten en minder bekende docenten.
Afsluiting van de cursussen was vandaag: een cursus gedoceerd door Jamai Loman, weet u nog?
Vrouw met camera in de aanslag heeft een prachtig plaatje vastgelegd. Een plaatje van de heer Loman met 2 andere leerlingen van de school van Dochter.
(geplaatst door Vrouw)

de allereerste...

... van veel. De blogsite van the lionfamily: we kunnen allemaal ons spreekwoordelijke ei kwijt. De aftrap is gemaakt, het doel is bereikt, nu scoren! (geplaatst door Vrouw)