Walter Kempowski

Lezen jullie nog wel? Deze vraag wordt ons geregeld gesteld. Het antwoord is simpel. Jazeker, en best veel. Alleen met het schrijven van blogs hebben wij enige achterstand opgelopen. Niet getreurd. Vanavond een inhaalslag.

Het is dit jaar - in mei om precies te zijn - dertig jaar geleden dat ik voor het eerst Berlijn bezocht. Met school. Op een grauwe dag langs de grijze muur, op een mooie dag naar Oost-Berlijn. Van dat soort dingen. En op de laatste middag naar het KaDeWe, toen zeker nog het mooiste warenhuis van West-Berlijn. Ik kocht er Ein Kapitel für sich van Walter Kempowski. Ik las het boek voor mijn lijst Duits, misschien wel omdat mijn leraar Ten Berge flink wat sympathie koesterde voor de regimes achter het IJzeren Gordijn.

Walter Kempowski overleed in oktober 2007. Zijn leven is niet leuk, maar wel interessant te noemen. Zo overleefde hij het bombardement op Hamburg van 1943 waar hij op dat moment op bezoek was en moest hij in 1945 als 15-jarige dienst nemen in de Duitse Wehrmacht. Na de Tweede Wereldoorlog werd hij op verdenking van spionage gearresteerd en veroordeeld tot 25 jaar tuchthuis in het Oost-Duitse Bautzen. Over laatstgenoemde periode gaat Ein Kapitel für sich.

Aangezien ik enkele opmerkingen over mijn Duits kreeg tijdens het meest recente bezoek aan dat land, besloot ik dat de beste remedie zou zijn om weer wat in die taal te gaan lezen. Hoewel de literatuur van Kempowski

door progressieve collega's als nogal bürgerlich werd afgedaan, besloot ik de twee boeken te lezen die aan Ein Kapitel... vooraf gingen: Tadellöser & Wolff en Uns geht’s ja noch gold. Ik heb me er prima mee vermaakt en herlees momenteel Ein Kapitel...